Het is juni en je zou een mooie warme zomerdag verwachten. Maar niets is minder waar. Het regent. Neen het stortregent. Meer dan oude wijven. Zo hard zelfs dat ik in de garage moet schuilen om naar boven en binnen te gaan. Daar waar het droog is.
Maar het valt er met bakken uit. In gans Vlaanderen, zelfs België.
Hallucinante beelden van de wateroverlast doen de ronde.
Maar een echte Viewfinder ziet in alles een opportuniteit om aan eigenzinnige fotografie te doen.
En daarmee willen we niet aan rampfotografie doen. Integendeel. Het inspireerde me alleen om foto's te nemen van de perfecte waterdruppel foto. Alleen het draaide anders uit.
Wat leerde ik hieruit:
- de perfecte waterdruppel fotograferen zonder een georchestreerd "vallen" is quasi onmogelijk
- de natuur is dus onvoorspelbaar
- de natuur kan ook voor abstracte, moeilijk te volgen momenten zorgen.
Trouwens bij het schrijven van deze korte post, viel mij het liedje Raindrops van B.J. Thomas in. Een liedje dat ik in mijn jeugd al wel eens hoorde. Het is blijkbaar ook de titelsong van Butch Kassidy en The Sundance Kid. Een droevig verhaal om een droevig weekend met hallucinante beelden van de wateroverlast snel te vergeten.